اعتبارسنجی پرسشنامه ی شخصیت خودشیفته (npi-۱۶) در جامعه ی ایرانی

از آنجا که خودشیفتگی رویکردی تک­بعدی دارد و استفاده از پرسش نامه­های طولانی کاربرد بالینی و پژوهشی مناسبی ندارند، لذا معرفی پرسش­نامه­های کوتاه الزامی به نظر می­رسد. پرسش­نامه­ی شخصیت خودشیفته (npi-16) ابزار خودسنجی کوتاهی برای سنجش ویژگی­های خودشیفتگی در گروه­های غیربالینی می­باشد. این پژوهش به منظور اعتبارسنجی این پرسش­نامه در جمعیت ایرانی انجام­شد. روش­کار: در این مطالعه­ی زمینه­یابی مقطعی، 342 دانشجو در سال 1387 به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب و با پرسش­نامه­ی شخصیت خودشیفته  (npi-16)، مقیاس شخصیت نئو(neo) و مقیاس بالینی چندمحوری شخصیت خودشیفته میلون-2 (mcmi-ii) مورد آزمون قرارگرفتند. روایی هم­زمان با اجرای هم­زمان مقیاس خودشیفتگی mcmi-ii و روایی افتراقی از طریق توان تمایزگزاری پرسش­نامه بین افراد با صفت برون­گرایی بالا و توافق جویی پایین سنجیده ­شد. ضرایب پایایی از نوع بازآزمایی، تنصیفی و همسانی درونی گزارش ­شد. یافته ها: ضریب همبستگی بین نمرات npi-16 و mcmi-ii برابر 77/ 0 و معنی­دار بود (001/0=p).روایی افتراقی پرسش­نامه اثبات شد (001/ 0=p). ضریب پایایی بازآزمایی ، ضریب همبستگی در تعیین پایایی تنصیفی و ضریب آلفای کرونباخ در سنجش همسانی درونی به ترتیب 84/ 0 (001/ 0=p)، 74/ 0 (001/ 0>p) و 79/0 (001/ 0>p) محاسبه ­شد. نتیجه گیری: در جمعیت ایرانیnpi-16ابزار مناسب و کوتاهیبرای غربالگری در پژوهش­های مرتبط با خودشیفتگی می­باشد